وقتی نیکی غرغرو میشه

از واکسن 18 ماهگی خیلی منو ترسونده بودن

ولی واقعیت اینه که 90درصد اتفاقایی که ما ازشون میترسیم هیچوقت رخ نمیده

نیکی هم تب نکرد ولی کلی غرغرو شده بود این 2روز همش مثل کوالا به من چسبیده بود جای واکسنش هم قرمز و یه کم متورم شده بود

روز 3شنبه که خانم جان و زهرا خاله و مامان اینا اومدن و آش رشته خوردیم جای همه خالی روز 4شنبه هم ظهر مامان هانیه اومد ناهار و پیش ما موند ولی هیچی از مهمونی نفهمیدم بسکه این نیکی بهونه آورد ظهر خوابش میومد و نمیتونست بخوابه هی نق زد گذاشتمش تو ماشین و بردمش گردوندم تو اون زل آفتاب من خوابم گرفت اما نیکی نخوابید اولش هی باباش رو صدا میکرد بعد هم کل داشبورد رو ریخت بیرون و دستمال کاغذی ها رو پاره کرد بعدش بهونه آورد میخوام پشت فرمون بشینم گذاشتمش رو پام بازی کرد و خلاصه بعد یه ساعت دست از پا درازتر برگشتیم خونه هانیه اینا رفتن خونشون و خانم جان خوابید تا ساعت 4ونیم نیکی خانم بعد از کلی غر زدن و وول خوردن خوابید غروب خانم جان رو بردم خونه داداشش گفتم اگه نیکی گذاشت میمونم وگرنه میام خونه. اما خدا رو شکر خیلی با اونا گرم گرفت و خیلی بازی و شلوغ کاری کرد و زبون ریخت برگشتنی هم کلی گریه کرد چون نمیخواست از بغل عزیزجون بیاد پایین

نمیدونم همه بچه ها اینجورن یا نه . نیکی زود به یکی عادت میکنه وابسته میشه ودل کندن واسش سخته البته زود هم یادش میره ولی این گریه های از رو وابستگیش بدجوری من و خودشو اذیت میکنه

به هرحال خوش گذشت با اینکه خیلی خسته ام کرد ولی خوب بود

خدا رو شکر این واکسنش هم با همه درگیریهاش به خیر گذشت