بازم نیکی :)

روزا بلند شده و واسه شیطونی وقت زیاده اکثرا ساعت 4 میریم دنبال نیکی بعد از نیم ساعت شیطونی و تاب بازی راضی میشه بیاد خونه خدا نکنه تو راه برگشت به خونه کسی از بچه های بلوک تو راهرو یا دم در باشه دیگه نیکی خونه بیا نیست اگه هم نباشند و نیکی راضی بشه بیاد تو یه چیزی خورده نخورده میپره بیرون

چند روزه ساعت 10 -10ونیم از خونه همسایه ها با وعده وعید میکشمش بیرون

اینکه همش ذوق بازی داره خیلی خوبه

راستش خیلی بهش سخت نمیگیرم میگم همش 3 سالشه بذار بازی کنه فقط میترسم بزرگ که شد دیگه از پسش برنیام و گوش به حرفم نده بازم میگم ارزش نداره خیلی با هم الان بجنگیم به خاطر فردا که شاید اینجور بشه یا نشه

تو این گیر و دار در هر زمانی دستت رو میکشه تا ستاره های رو دیوار رو که حاکی از کارای خوبش هست بهت نشون بده بعدش بیشتر اوقات دونه دونه کارهاش رو میگه این به خاطر حموم رفتنمه این به خاطر اینکه داداش رو ساکت کردم و...

دغدغه این روزام این بود که نمیدونستم صبح ها زود بیدارش کنم تا عادت کنه شب ها زودتر بخوابه یا بذارم تا هر وقت دوست داره بخوابه که اونم باز تصمیم گرفتم بذارم تا هر وقت دوست داره بخوابه هر چند به کارام نمیرسم و کلا خیلی نمیصرفه بذارمش مهد . خیلی فس فس میکنه تا بیدار شه و کاراش رو بکنه حاضر شه یه وقتایی ساعت 11 میرسیم ولی خب حداقل وجدان درد نمیگیرم که بچه ام رو به زور میفرستم