یک روز در بازی و اندیشه

25 شهریور عصر روز جمعه که آدم حوصله اش سر میره مخصوصا که بازی استقلال و پرسپولیس هم هست و همه میخ تلوزیون شدن خاله آتو پیشنهاد داد که بریم فروشگاه بازی و اندیشه که من عاشقشم نیکی خواب بود وقرار شد پیش باباداود بمونه ولی همین که حاضر شدیم بیدار شد و گریه کرد باباش گفت ببریدش من گفتم فروشگاهش وسایل زیاد داره دست میزنه میکشه اونجا کنترلش سخته تازه بغلم خسته میشم

بابا قبول کرد ولی خاله آتو گفت ببریمش خلاصه حاضر شدیم از اونجایی که ماشین خیلی دوست داره تو ماشین مثل همیشه ساکت بود رسیدیم به مقصد رنگارنگ وم خوشگل جالب بود که مثل همیشه ساکت و آروم فقط نگاه میکرد گاهی دستش رو دراز میکرد سمت یه اسباب بازی ولی وقتی میچرخیدم هواسش میرفت جای دیگه پرسنل اونجا عاشقش شدم یکی از دوستای خاله که اونجا کار میکرد بهش میگفت انرژی + میگفت همیشه بیارش ما روحیه بگیریم بازیش میدادن بغلش میکردن ولی زود برمیگشت بغل خودم برعکس تصورم خیلی نی نی خوبی بود برگشتنی موقع حساب کردن وسایل(2تا اسباب بازی و یه کتاب گرفتم و خاله هم مقداری وسایل واسه دفترش گرفت) یه پسربچه2-3 ساله به اسم آراد رو دیدم نیکی از ذوقش میخواست از بغل من بیاد پایین دستاش رو به طرف بچه دراز کرده بود و صدا درمیاورد به آراد میگم میای با نیکی ما دوست بشی میگه نه من فقط با مانی دوستم مامانش میگه بدسلیقه نمیدونه باید با دخترا دوست بشه خندیدم و بعد از حرف زدن میخواستیم بیایم ولی نیکی قصد برگشتن نداشت همش به آراد نگاه میکرد و بلند بلند یه چیزایی میگفت 

نیکی من چه اجتماعیه خوشحالم که تو ارتباط برقرار کردن با بقیه مشکلی نداره