رفتارهای بچه ها

اوایل که مامان پرهام نمیذاشت پرهام بیرون از خونه بیاد حالا که به قول خودش تسلیم بچه شده و گاهی میارتش بیرون یا زود میبرتش تو یا اینکه طبق مقررات مادر برخورد میشه به این دست نزن اونجا نشین این کار رو نکن در خونه کسی نرو و...

میگفتم مامان سختگیر و حساسیه درست هم میگفتم اما حالا که پرهام 2 سالشه کلا به حرف مامانه رفتار میکنه یعنی از اول اینطور بود و نیکی همیشه ساز خودش رو میزنه من لباس بپوشم من آب بریزم من لباسم رو عوض کنم و... کلا دلش میخواد مستقل باشه حرف حرف خودشه . یه شلوار پوشیدنش ممکنه پند دقیقه طول بکشه پند بار پاهاش رو اشتباه وارد کنه و باگریه دربیاره تا درست بپوشه گریه میکنه اما اجازه نمیده کمکش کنیم گاهی این رفتار خیلی خوبه ولی از حد که بگذره حوصله آدم سر میره

موقع غذا کشیدن میگه من بریزم موقع آب خوردن میگه من بریزم موقع قرص خوردن یا کارهای شخصی خودمون میگه من انجامشون بدم

شب شده ساعت 9ونیمه من کم کم خوابم گرفته هنوز شام نخوردیم ندا اینا مهمون غریبه دارن و میخوان شام بخورن نیکی از خونه اونا دل نمیکنه چند تا ترفند زدیم اما نیکی نیومده با گریه آوردمش خونه فرار میکنه میره دم خونشون و هی زنگ میزنه

حالا میگم مامان پرهام درست میگفت که نمیذاشت بچه عادت بکنه حالا دیگه از پسش بر نمیای