بدون عنوان

چند روز بعد تعطیلات روز 4 شنبه شب هممون نشسته بودیم نیکان تو خونه چهاردست و پا میرفت و همه جا رو سیاحت میکرد رسید به در دستشویی خیلی وقتا اونجا میره یه پله 4انگشتی جلوی دردستشویی هست دستاش رو گذاشت رو اون پله بعد برگشت نمیدونم چطور برگشت که افتاد زمین طفلی ضعف رفت خیلی گریه کرد خیلی

هر کاری کردم آروم نمیشد شیر دادم بغلش کردم چرخوندم حاضر شدیم بریم بیرون ساکت شد

گفتم دلتنگه عزیز ایناست چند روز پیش هم بودیم بریم اونجا

اونجا هم یه کم بیقراری کرد اما چیز خاصی نبود ساعت 11 شب بلند شدیم رفتیم دکتر ، دکتر معاینه کرد و پاهاش رو خم و راست کرد و گفت هیچی نیست یا ترسیده یا ضرب دیده

خلاصه اومدیم خونه فرداش هم قرار بود من برم خونه دوستم که میگم چی شد

چند روزی گذشت شد 1 شنبه دیدم این بچه 4دست و پا میره عین خیالش هم نیست اما وقتی می ایستونمش پای چپش رو رو زمین نمیذاره ساعت 12 شب داوود گفت ببرمش یه عکس بندازه خیالمون راحت شه

من نیکی رو خوابوندم و سر درد هم داشتم دراز کشیدم تا اونا برن

ساعت شد 3 شب و برنگشتن به خودم دلداری میدادم که هیچی نیست خب شبه دکتر پیدا نمیشه و...

ساعت 3 برگشتن ورودشون اینجوری بود که نیکان بغل باباش خواب بود اول سمت راستش رو دیدم که انگشت شصتش یه کم سفید شده بود فک کردم پماد زدن وقتی کامل اومد تو خونه دیدم واااااای پای چپش تو گچه یهو بغضم ترکید آخه این طفل معصوم چرا اینطوری شده تا ساعت 5 صبح بالا سرش نشستم و گریه کردم باباش هم توضیح  داد که کجا رفته و چه شده و آخرش متخصص ارتوپد گفته شکستگی داره بالای مچش باید 2 ماه تو گچ باشه 2 هفته دیگه هم بیارید تا دوباره عکس بگیریم و نظر بدن

چشمام سیاهی میرفت و همش به فرداش که بیدار شه فک میکردم به اینکه بچه صبورم این چندروزه چی کشیده و دم نزده به اینکه زیر دست دکتر چقد گریه کرده و باباش بهم نمیگه

خلاصه خیلی شب بدی بود

5 خوابیدم و 8 بیدار شدم گفتم کارام رو انجام بدم که اینابیدار شن نمیتونم

طفلی بچه ام زود بهش عادت کرد اما سنگینه و سخت میتونه خودش رو بکشه

عزیز هم طبق معمول زنگ زد حالشون رو بپرسه که من به شوخی گفتم باید گچ بگیریم باور نکرد نمیخواستم ناراحت شه حالا خودش که بیاد میبینه دیگه

ولی خیلی ناراحتم بهش که نگاه میکنم غم عالم میریزه تو دلم ان شاله این چند هفته زودتر تموم شه و پاش خوب بشه