2روز بدون مهد

جمعه شب که از خونه عزیز اومدیم انگار هوا سرد بود

با اینکه نیکی حالش خوب بود و شیطونی میکرد متوجه نشدم که کی سرما خورد

صبح شنبه با سرفه بیدار شد و چند تا تک سرفه داشت اما خشک نبود بینی اش هم گرفته بود

داشتم با خودم فکر میکردم که اول بریم دکتر بعد بریم مهد یا اول بریم مهد بعد دکتر ساعت 8و نیم بود صبحونه ای رو که واسه نیکی درست کرده بودم خودم خوردم(اغلب همینجوره صبح ها اشتهایی نداره مگر اینکه تو جمع باشیم) حاضرش کردم و خودم هم لباس پوشیدم بهش میگم کفشات رو بپوش برو دم در تا من بیام طفلی اومده میگه در قفِ (قفله)

دنبال کلید همه جا رو میگردم یادم افتاد خونه عزیز جا مونده همیشه یه کلید یدکی داریم اما اونم پیدا نمیکنم همه کشوها و مانتوها و کیف ها رو ریختم بیرون نبود که نبود میگم بیا لباس دربیار بعدا میریم نیکی بغض میکنه که من سرماخوردم بریم دکتر (هر چند اینا رو فقط شنیده و فکر نکنم هیچ بچه ای دکتر رو دوست داشته باشه)

به باباش زنگ میزنم و جریان رو میگم میگه اکه بتونم زودتر میام

ندا اومده پشت در . از پشت در با نیکی حرف میزنه نیکی گریه میکنه هی صدا میکنه ندا ندا درو باز کن

دلم کباب میشه انگار بچه واقعا زندونی شده میبرمش تو بالکن تا ندا رو از اونجا ببینه گریه اش بیشتر میشه دستاش رو دراز میکنه به ندا میگه منو بغل کن

خلاصه چه بساطی داریا کاش یکی هم ما رو اینجوری دوست داشته باشه

تا 12 که باباش میاد و نیکی عین گلوله دررفته میدوه به سمت خونه ندا و تا عصر برنمیگرده

------------------------------------------------------------------

یکشنبه میبرمش دکتر

خیلی عجله داشت همش میگفت بریم دکتر دندونم رو نشون بدم (الکی)

ولی تو مطب به زور اومد بغلم که گلوش رو چک کنه

چرک کرده بود و داره بهش داد

از بچگی کلافه ام میکرد تا دارو بخوره تازه میخورد هم یه ساعت گریه میکرد و سعی میکرد بالا بیارتش

اما انگار بچه ام بزرگ شده خودش میگه دایو بخویم که خوب بشم

خودش میخوره هرچند دوست داره خودش تو قاشق بریزه و مگافاتی داریم نصف شیشه رو رو زمین خالی میکنه اما همین که میخوره بازم خدا رو شکر

خلاصه 1شنبه هم از مهد خبری نبود تا ببینیم 2شنبه چی پیش میاد